แต่มีหลายอย่างที่มันไม่เป็นตามที่คิดไว้ คือผมไม่สามารถหาตั๋วเครื่องบินไปประเทศสิงคโปร์ ที่ราคาต่ำกว่า 3,000 บาท ได้ ทั้งๆที่ก่อนที่ผมจะไปทำ passport ยังมีตั๋วเครื่องบินราคาต่ำกว่า 3,000 บาท มีให้เลือกหลายสายการบินเลย แล้วก็มีข่าวพบไวรัสซิก้า ผมจึงเริ่มมองหาตั๋วเครื่องบินไปประเทศฮ่องกง เพิ่มขึ้น แล้วผมก็พบตั๋วเครื่องบินราคาโปรโมชั่นไปประเทศฮ่องกง ราคา 3,750 บาท โดยผมเห็นตั๋วราคานี้วันจันทร์ แต่ผมก็ยังไม่ได้จอง เพราะผมตั้งใจจะไปประเทศสิงคโปร์ก่อน พอมาวันอังคารผมยังเห็นตั๋วราคานี้อยู่ ผมก็เลยพูดว่าถ้าวันพฤหัสบดียังมีตั๋วไปประเทศฮ่องกงราคานี้อยู่ ผมจะไปประเทศฮ่องกง พอมาวันพฤหัสบดีผมเห็นราคานี้ผมเลยจองตั๋วเครื่องบิน สรุปผมมาประเทศฮ่องกงแทนสิงคโปร์แบบงงๆตัวเองเหมือนกัน
สิงที่ผมได้ลองทำใหม่
ผมมาประเทศฮ่องกงด้วยจุดประสงค์ต้องเริ่มต้นลงมือทำ และต้องการประเมินความสามารถของผมว่ามีแค่ไหน แล้วก็มีอะไรที่ผมต้องทำการแก้ไขบ้าง การเดินทางมาประเทศฮ่องกงของผมเป็นอะไรที่ใหม่ทั้งหมด เพราะไม่เคยไปต่างประเทศมาก่อนเลย ไม่มีประสบการณ์อะไรเลย แถมผมไปคนเดี่ยวด้วย ผมต้องทำเองทุกอย่าง
การขึ้นเครืองบิน ผมมาฮองครั้งนี้เป็นการขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิตของผมเลย ผมไม่เคยไปที่ไหนมาก่อนเลย ก่อนมาผมหาข้อมูลขั้นตอนการขึ้นเครื่องบินมาเยอะพอสมควร ทำให้ผมได้อย่างไม่มีปัญหา แต่มีปํญหาตอนขึ้นบินกำลังบินขึ้นผมรู้สึกมึนหัวเอามากๆเลย
การผ่าน ต.ม ผมไม่เคยผ่าน ต.ม ทีไหนมาก่อนเลย ตอนก่อนออกประเทศผมผ่านทางเจ้าหน้าที่เพราะอยากมีรอยตราปั๊มบน passport ส่วนเวลาผ่าน ต.ม ประเทศฮ่องกงเขามองหน้าผมแล้วให้ผ่านไปได้เลย โชคดีทีไม่ถามอะไร
การไปนอนพักประเทศฮ่องกง ผมได้โอกาสไปพักที่อื่น แถมได้ไปนอนรวมกับฝรั่งต่างประเทศที่ไม่ใช้คนฮ่องกง
การสั่งอาหารต่างประเทศ ผมไปสั่งอาหารมื้อแรกผมเป็นเมนูแล้วชื้ไปมั่วๆ เพราะเมนูทีเขาให้มามันเป็นภาษาจีน คือผมไม่รู้เรื่องภาษาจีนเลยสักตัวทำให้ผมอ่านไม่ออก พอวันต่อมาผมไปร้านเดินพนักงานเห็นเลยเอาเมนูภาษาอังกฤษมาให้เลยสั่งได้ถูกต้อง
การเดินทางในประเทศฮ่องกง เป็นครั้งแรกที่ผมได้มีโอกาศไปใช้งานระบบขนส่งมวลชน ของประเทศฮ่องกงทำให้รู้ว่าดีมากเลย ผมขึ้นรถบัสจากสนามบินไปที่พักของผมบนรถบัสจะมีป้ายบอกตลอดว่าเราถึงที่ไหนแล้ว ผมลองนึกนะถ้าไม่มีป้ายบอกผมคงแย่เอามากๆเลย เพราะผมไปถึงฮ่องกงตอนมืด ทำให้เรามองอะไรไม่เห็น และก็จะไม่รู้เลยว่าเราไปถึงไหนแล้ว จะถึงที่หมายของเราหรือยัง หรือเลยไปแล้ว แถมเน็ตผมก็ยังใช้ไม่ได้ทำให้ดูแผนที่ไม่ได้ คิดไม่ออกเลยถ้าเป็นรถเมล์แบบประเทศไทยผมจะทำยังไง
การใช้งานอินเตอร์เน็ต ผมไม่เคยใช้งานเน็ตมือถือมาก่อนเลย ปกติจะใช้แต่ไวไฟ ผมจึงไม่รู้วิธีการตั้งค่ามือถือให้สามารถใช้งานอินเตอร์เน็ต พอผมถึงฮ่องกงผมก็ใส่ซิมของประเทศฮ่องกงที่ซื้อมาจากประเทศไทยเข้าไป มันมีสัญญาณโทรศัพท์ แต่ใช้อินเตอร์เน็ตไม่ได้ต้องไปตั้งค่าโทรศัพท์แต่ผมตั้งไม่เป็น แถมต้องใช้อินเตอร์เน็ตในการดูแผนทีเพื่อจะหาทีพัก จึงเป็นปัญหาใหญ่เลย พอหาที่พักเจอถึงตั้งค่าอินเตอร์เน็ตได้ผมละเซ็งเลย
สถานที่เที่ยวในฮ่องกงที่ผมไปมา
วันนี้ไปไหว้ เจ้าแม่กวนอิม ที่ ศาลเจ้าแม่กวนอิม (Kwun Yam Shrine) ที่ หาดรีพัลส์เบย์ (Repulse Bay Beach) แล้วก็ไปต่อที่ Stanley Market แล้วก็นั่งรถเมล์กลับมาที่ย่านเซ็นทรัล เพื่อที่จะไปที่ The Peak แล้วกลับที่พัก
วันนี้จะเที่ยวฝั่ง kowloon ผมมาวัดนางชี หรือวัด Chi Lin Nunnery และ สวน Nan Lian Garden แล้วก็ไปวัดหวังต้าเซียน แล้วก็มา flower market แล้วผมก็เดินข้ามฝั่งถนนมาก็จะเจอ ตลาดขายซื้อผ้า เยอะมาก ผมก็เดินชมไปเรื่อย จนถึง goldfish market แล้วก็ถึงแถวๆ มกก๊ก แล้วก็ไปลองนั่งเรือ ข้ามฝั่ง kowloon มาฝั่ง hongkong
วันนี้ จะไป วัดแชกงหมิว แล้วก็เจอเจอไทยด้วยกัน เขาชวนไป วัด Tsz Shan ผมก็ไป ผมได้ไปเขียนอักษรจีด้วย
วันนี้วันสุดท้ายไปวัดเจ้าแม่ทับทิม (Tin Hau Temple) ที่ย่าน (Yau Ma Tei) ที่วันก่อนไปและไม่ได้เข้าไปไหว้ วันนี้เลยถึงโอกาสมาไหว้ขอพรให้เดินทางกลับด้วยความปลอดภัย แล้วผมก็เดินไปขึ้นกระเช้านองปิง 360 เพื่อจะขึ้นไปไหว้ พระใหญ่โปหลิน แล้วกลับมาที่ citygate outlet hong kong แล้วไปสนามบินเพื่อกลับประเทศไทย
ปัญหาที่ผมเจอ
ภาพที่คิดกับภาพที่เจอไม่เหมือนกัน คือว่าผมไปหลายที่แล้วรู้สึกว่าภาพที่ผมคิดกับภาพที่เจอมันไม่เหมือนกัน อย่างเช่นตอนไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม ที่ ศาลเจ้าแม่กวนอิม (Kwun Yam Shrine) ที่ หาดรีพัลส์เบย์ (Repulse Bay Beach) ผมก็เขาใจว่ามันติดทำเลทางที่ไปก็น่าจะเป็นถนน ริมทะเลเหมือนบางแสนบ้านเรา ที่ไหนได้เป็นถนนที่วิ่งบนเขาเจอโค้งมากกมาย แถมเราไม่สามารถมองเห็นศาลเจ้าแม่กวนอิมจากบนถนนได้ ต้องเดินลงเขามาหน่อยแล้วเดินไปตามช้ายหาดถึงจะเจอ
ผมนั่งรถเลยไป 2 ป้าย ที่รู้ว่าเลย เพราะดูในแผนที่บนgoogle map แล้วมันเลย ต้องลงแล้วเดินย้อนกลับมา แล้วอีกสิ่งที่ภาพที่คิดกับสิ่งที่เจอไม่เหมือนกัน คือที่พัก ผมกว่าจะหาที่พักเจอใช้เวลาตั้งนาน ภาพที่คิดที่พักน่าจะเหมือนประเทศไทยมีหน้าร้านข้างล่างส่วนข้างบนจะเป็นที่พัก แต่ที่ฮ่องกงข้างล่างจะเป็นแค่ทางเดินเข้า เราต้องขึ้นลิฟท์ไปอีก 2 ชั้นจึงจะเจอเคาน์เตอร์ให้เราเช็คอิน เล่นชะเหนื่อย
การพักผ่อน ผมรู้สึกว่าผมนอนไม่ค่อยจะหลับเลย เพราะที่พักผมเป็นห้องพักร่วมกับผู้อื่น คือจะมีคนอื่นนอนด้วยอีกหนึ่งคน บวกกับผมผิดที่ไม่เคยไปนอนที่อื่นด้วย พอผมนอนหลับ ไม่เพียงพอทำให้ไม่มีแรงไปไหนมึนหัวทั้งวัน
แบตหมด แถมไม่มีกล้องถ่ายรูป คือโทรศัพท์เครื่องทีผมใช้อยู่มันเป็นของมือ 2 คุณภาพมันไม่ค่อยดีเท่าไร แบตก็ไม่อึด ถ่ายรูปก็ไม่ชัด แถมผมไม่ได้เอา power bank ไปด้วย กล้องถ่ายรูปก็ไม่มี เลยไม่ค่อยจะได้รูปมาเท่าไร พอแบตไม่ดีทำให้ผมไม่ได้ไปดูการแสดงโชว์ Symphony of Lights ที่ริมแม่น้ำเพราะแบตมันหมดตั้งแต่บ่าย ถ้ารอดูก็ถ่ายรูปไม่ได้
รองเท้ากัด พอดีผมซื้อรถเท้าใหม่ก่อนไปฮ่องกงยังไม่ได้ลองใส่ แล้ววันแรกที่ไปผมเดินเยอะมากทำให้รองเท้ากัด วันต่อมาผมจึงใส่รองเท้าแตะแทน ทำให้ผมการเป็นคนประหลาด เพราะคนฮองกงเขาใส่แต่รองเท้าผ้าใบกันไม่ค่อยเห็นใครใส่รองเท้าแตะกัน ถ้าใส่ก็เป็นพวกต่างชาติไม่ใช่ฮองกง
ภาษา คือ คนฮ่องกงส่วนใหญ่จะไม่พูดภาษาอังกฤษจะพูดภาษาจีน ตัวผมเองไม่ได้ภาษาจีนเลยสักตัว แถมภาษาอังกฤษผมยังอ่อนมากๆ ทำให้คุยไม่รู้เรื่อง โชคดีส่วนวันหลังๆไป เที่ยวพร้อมกับกลุ่มคนไทยที่เจอที่ฮองกง มึคนที่พูดภาษาจีนได้ผมเลยสบายไป
ทั้งหมดนี้ก็เป็นบ้างส่วนในประสบการณ์ในการเดินทางไปเที่ยวประเทศฮ่องกง คนเดียวของผมแถมเป็นการไปเที่ยวต่างประเทศครั้งแรกของผมด้วย เพื่อพัฒนาความสามารถตัวเองให้พร้อมที่จะไปดูลิเวอร์พูลที่สนามแอนฟิลด์ประเทศอังกฤษ ส่วนท่านได้ที่ต้องการอ่านแบบละเอียดสามารถอ่านได้ที่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น